خانه Pedrantil در پرتغال؛ معماری هماهنگ با توپوگرافی | بررسی تخخصی 23گانه
خانه Pedrantil / گروه معماری Helder da Rocha
معماران: Helder da Rocha Arquitectos
معمار اصلی: Helder da Rocha Arquitectos
موقعیت: Rua de São João، منطقه Croca، پرتغال
زیربنا: ۲۰۴ مترمربع
شرکت اجرایی: Avelar e Pias
مهندسین سازه: Massa Cinza Engenheiros
طراح منظر: SL Paisagistas
تأمین‌کنندگان مصالح: BRUMA، JNF، Roca
دسته‌بندی: پروژه‌های مسکونی / خانه‌های مدرن
روایت معمار: خانه‌ای بر فراز تپه‌ای با چشم انداز غافلگیرکننده
وقتی برای اولین‌بار به خیابان Rua de São João رسیدیم، تنها چیزی که می‌دیدیم یک تپه در کنار ورودی زمین پروژه بود؛ مانعی که دید ما را به سمت غرب کاملاً مسدود کرده بود.
از طریق یک مسیر باریک و غیررسمی که پیش‌تر در آن‌جا وجود داشت، از تپه بالا رفتیم. تنها دو تا سه متر ارتفاع داشت؛ اما همین مقدار بالا رفتن کافی بود تا چشم‌اندازی بی‌نظیر و باز به سمت غرب پیش رویمان باز شود.
از آن‌جا که همیشه در طراحی‌هایمان، ورودی پروژه و شکل‌دادن به توپوگرافی زمین از مهم‌ترین علاقه‌مندی‌های ما بوده، ایده‌ی اولیه‌مان این شد که با یک برش در دامنه‌ی تپه از سمت خیابان، آن را به چشم‌انداز سمت دیگر باز کنیم؛ یعنی افشای تدریجی منظر طبیعی.
-
-
-
-
واقعیت‌های اجرایی و تولد یک ایده‌ی ساده‌تر
اما در جلساتی که با مهندسان و پیمانکار پروژه داشتیم، یک‌سری برآورد تقریبی مالی انجام دادیم که نشان داد اجرای این ایده با هزینه‌ی بالایی همراه خواهد بود — به‌خصوص به‌دلیل نیاز به عملیات خاک‌برداری، دیوارهای حائل، سازه‌های بتنی سنگین و خاک‌ریزی گسترده.
بنابراین، تصمیم گرفتیم از آن ایده صرف‌نظر کنیم و مسیری کاملاً متفاوت را انتخاب کنیم:
ایجاد حجم‌های ساده و خالص، که به‌صورت پراکنده بر روی تپه قرار می‌گیرند و با کمترین تغییر ممکن با توپوگرافی موجود سازگار می‌شوند.
این حجم‌ها با پوشش نهایی کَپوتو (نوعی عایق کاری حرارتی خارجی) اجرا شدند. پایه‌ها و قاب‌های پیرامونی درها و پنجره‌های بیرونی نیز از بتن اکسپوز (بتن نمایان) ساخته شد. در ارتفاع این باکس‌ها تنوع ایجاد کردیم تا دینامیک فضایی مناسبی به داخل خانه منتقل شود.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
تجربه‌ی تدریجیِ منظر و مفهوم "تاخیر در افشا"
با وجود تغییر کلی طرح، آن چیزی که برای ما اهمیت داشت — یعنی شگفتی تدریجی در کشف منظره‌ی غربی — همچنان حفظ شد. هم در طراحی مسیر ورود به خانه و هم در منظر اطراف، ابتدا دید کاملاً بسته است. اما در مسیری طراحی‌شده و مرحله‌به‌مرحله، در نهایت پرده‌برداری آرامی از منظره‌ی باز غربی رخ می‌دهد.
این تجربه، در نقطه‌ای به اوج می‌رسد که کاربر به پنجره‌ی وسیع اتاق نشیمن می‌رسد — جایی که درگاه اصلی تماشای منظره است. تنها پنجره‌ای که با ابعاد سخاوتمندانه‌اش رو به غرب باز می‌شود و در آن لحظه، فرود آرام خورشید، لحنی شاعرانه به پایان روز می‌بخشد.
این مطلب توسط تیم تحریریه مجله معماری ۲۳گانه ترجمه و تنظیم شده است.
