پروژه مسکونی AnDo اثر علیرضا تغابنی؛ آجرهای بومی چند رنگ در قلب تهران | 23گانه
ساختمان مسکونی AnDo / طراحی توسط دفتر معماری علیرضا تغابنی NextOffice
این بررسی تخصصی در مجله معماری ۲۳گانه منتشر شده است.
مشخصات پروژه
- نام پروژه: ساختمان مسکونی AnDo
- مکان: تهران، ایران
- معمار: دفتر NextOffice به سرپرستی علیرضا تغابنی
- مساحت: ۲۶۱۱ متر مربع
- سال اجرا: ۲۰۲۴
- عکاسان: Neel Studio، Parham Taghioff، Ehsan Hajirasouliha
- سازه و تأسیسات: Nexa Line، Bahram Eksiri، Amirhossein Azmayesh
- مصالح نما: آجرهای ترکیبی از خاک چندرنگ (Khorasan, Namachin Brick)
درباره علیرضا تغابنی
علیرضا تغابنی یکی از چهره‌های شناخته شده معماری معاصر ایران است که با تأسیس دفتر معماری NextOffice پروژه‌هایی منحصر به فرد و جریان ساز در حوزه مسکونی، تجاری و فرهنگی ارائه کرده است. آثار او به‌واسطه‌ی نگاه تجربی، فرم‌های پویا، تعامل با اقلیم، و توجه به فرهنگ معماری ایرانی شناخته می‌شوند. تغابنی با پروژه‌هایی چون خانه شریفی‌ها، خانه سیاه سفید، و اکنون ساختمان AnDo، همواره در تلاش است تا مرز میان نوگرایی و هویت معماری بومی را بازتعریف کند. او معماری را نه صرفاً خلق فرم، بلکه خلق تجربه‌ای زیسته برای کاربر می‌داند.
- -
- -
- -
ایده طراحی و ارزش فضایی
پروژه AnDo تلاش می‌کند تا تعادلی میان استقلال فضایی واحدها و تعامل درونی برقرار کند. در زمینی با محدودیت در دسترسی شهری و با پتانسیل چشم‌انداز وسیع، NextOffice دو حجم هم راستا و متقارن را طراحی کرده است. این دو حجم به واسطه یک پله میانی و فضای گردش عمودی به یکدیگر متصل شده‌اند.
حضور این پله در میانه، همانند رشته‌ای پیوسته میان دو واحد، نه تنها ارتباط عمودی ایجاد می‌کند بلکه با فرم مارپیچ و تراس‌های متقاطع، درک فضایی جدیدی را به ساکنان ارائه می‌دهد.
ترکیب فرم و ساختار
ترکیب دو حجم مجزا در کنار هم، باعث شده تا هیچ یک از واحدها فرم کاملاً مشابهی نداشته باشند. هر واحد شخصیت فضایی مستقل دارد اما همگی از یک زبان هندسی مشترک پیروی می‌کنند. این استقلال با استفاده از تراس‌های میانجی، شکستگی در نما و تقسیمات حجم، به شیوه‌ای هنرمندانه مدیریت شده است.
پله‌ی میانی، فراتر از یک عنصر عملکردی صرف، به‌صورت مجسمه گونه در فضای پروژه قرار گرفته و بخشی از تجربه فضایی را شکل می‌دهد.
-
-
-
طراحی نما و ارتباط با بستر
نماهای شمالی و جنوبی با استراتژی متفاوتی طراحی شده‌اند. نمای شمالی که به مدرسه مجاور مشرف است، بسته تر بوده و صرفاً با برش های زاویه دار هندسی به نور و دید پاسخ داده است. در مقابل، نمای جنوبی به طور کامل باز و متخلخل است و با بهره‌گیری از تراس‌ها، نورگیرها و شکاف های آجری، فضایی شفاف و زنده ایجاد شده است.
آجرهای استفاده شده در نما از ترکیب خاک هایی با رنگ های مختلف ساخته شده‌اند. این مصالح نه تنها حس بومی و اقلیمی پروژه را تقویت کرده‌اند، بلکه در نور خورشید، بافت زنده‌ای ایجاد می‌کنند و به نما حالتی متغیر و زنده می‌دهند.
مصالح، رنگ و جزئیات
مصالح آجری پروژه از خاک هایی بومی در حاشیه تهران ساخته شده‌اند که با ترکیب رنگی خاص، حس نزدیکی به زمین و بستر را تقویت کرده‌اند. این انتخاب نه تنها از نظر بصری جذاب است بلکه در عملکرد حرارتی ساختمان نیز نقش مثبتی دارد.
جزئیات ساخت از اتصالات ساده و خوانا پیروی می‌کنند تا فرم و عملکرد در هماهنگی کامل با یکدیگر باشند.
دید اقلیمی و عملکردی
استفاده از آجر به عنوان مصالح اصلی، تراس های نیمه محصور، شکست در حجم، عمق نمای شمالی، و بازشدگی به سمت جنوب، همگی نشان دهنده توجه به اقلیم و نورگیری کنترل شده‌اند. در کنار این موارد، فرم باز واحدها و تراس های متقاطع امکان تهویه طبیعی و روشنایی مؤثر را در بیشتر بخش‌های داخلی فراهم می‌کند.
-
-
جمع‌بندی
پروژه AnDo نمونه‌ای دقیق از چگونگی پاسخ معماری معاصر ایران به شرایط شهری محدود و در عین حال بهره‌گیری از قابلیت‌های فضایی است. استقلال واحدها، در کنار اتصال بصری و فضایی میان آن‌ها، به‌وسیله یک عنصر میانی معمارانه به خوبی مدیریت شده است. استفاده از مصالح بومی، رنگ خاکی و زبان هندسی، هویتی نوین اما آشنا به این ساختمان داده است.
برای مطالعه پروژه‌های بیشتر در حوزه مسکونی، تجاری و معماری معاصر ایران و جهان، به مجله معماری ۲۳گانه مراجعه کنید.
